patron

Pisarz, publicysta, lekarz, etnograf, zwolennik idei pozytywistycznych wśród Kaszubów. Uczeń gimnazjum w Chojnicach, członek kółka filomackiego; W 1841r. podjął studia medyczne we Wrocławiu. Utrzymywał kontakty z Towarzystwem Literacko-Słowiańskim, Służbę wojskową odbył w Królewcu jako chirurg. W 1846r. Uczestniczył w nieudanej próbie ataku na garnizon pruski w okolicach Starogardu. Następnie został aresztowany 6 III 1846r. i uwięziony w Starogardzie. Później więziony w berlińskim Moabicie, gdzie 17 listopada 1847r. został skazany na karę śmierci. W 1848r. w wyniku amnestii odzyskał wolność. W 1851r. na uniwersytecie berlińskim uzyskał stopień doktora medycyny w zakresie chorób wewnętrznych i chirurgii. Osiadł w Bukowcu, gdzie uruchamiał praktykę lekarską. Współpracował z Akademią Nauk w Petersburgu. Twórczość Ceynowy oscylowała w kręgu problematyki kaszubskiej. W 1843r. opisał po kaszubsku ludowe zwyczaje: „Wileja Noweho Roku:” i „Szczodraki”. Pisał artykuły i książeczki po kaszubsku: 1850- „Xążeczka dio Kaszebow”, ,,Rozmowa Polocha s Kaszebą”, 1851- rozprawa ,,O zabobonach mieszkańców ziemi puckiej w dziedzinie medycyny”, 1866-1868- wydał czasopismo kaszubskie „Skorb kaszebskosłowjanskie mówe”. 24.09.1988 r. SP w Sierakowicach nadano imię F. Ceynowy.