Zmieniające się czasy zaowocowały nowymi trendami w edukacji – od wielu lat szkoły starają się kłaść coraz większy nacisk na rozwój takich kompetencji jak kreatywność, umiejętność logicznego myślenia, rozwiązywania problemów i współpracy. Są to kompetencje, które nie dezaktualizują się wraz ze zmieniającą się rzeczywistością i pozwalają na łatwą adaptację do nowego otoczenia.

 

Znajomość nawet podstaw programowania, otwiera nowe pole do ekspresji twórczej. Z tej przyczyny, odpowiednio stosowane, programowanie daje wymierne efekty w rozwijaniu kreatywności u dzieci. Programowanie pozwala na ekspresję i twórczość przy tworzeniu całej gamy dzieł – animacji, gier, obrazów interaktywnych czy prezentacji. Rozwój kreatywności jest tym bardziej prawdopodobny im język programowania jest łatwiejszy do opanowania i im szersze daje możliwości.

Korzyści płynące z nauki programowania porównywalne są często do tych płynących z dwujęzyczności. Nauka kodowania jest bowiem w wielu aspektach zbliżona do nauki nowego języka obcego. We wczesnym wieku dziecięcym, umysły są dużo bardziej podatne na naukę języka obcego, zwłaszcza jeśli przebiega ona w ramach zwykłych aktywności, w sposób odpowiedni do wieku.

Badania prowadzone w celu określenia możliwości dzieci w zakresie uczenia się podstaw programowania wykazały, że najszybciej rozwijają się one we wczesnym wieku dziecięcym. Podobnie istotna jest tu forma nauczania – dostosowana do wieku, najlepiej prowadzona w formie zabawy i powiązana z innymi aktywnościami rozwojowymi, takimi jak sztuka, matematyka czy czytanie.

Kodowanie na dywanie cz. I

Klasa 1 b ma za sobą już pierwsze próby kodowania. Dzieci z zapałem podeszły do realizacji nowego wyzwania. Nauka połączona z kreatywną zabawą dała pierwszakom wiele radości.

Pewne jest, że kodowanie na stałe zagości w repertuarze naszych działań.

Pierwsze 2 działania:

– ustawianie kubeczków według podanego kodu i symetryczne odwzorowanie obrazka.

– i kolorowy kod z uwzględnieniem podanych warunków.

 

Karina Wenta